Zit, zit en nog eens zit!!!

Steeds weer tijdens een eerste les gebeurt er het volgende: mensen komen binnen, gaan zitten en zeggen tegen de hond dat hij moet gaan zitten. En wat denken jullie? Doet hij dat? Je raad het al, meestal niet. En ze zeggen het nog een keer, en nog een keer en nog een keer. Je hoeft je niet te schamen als je jezelf hierin herkent hoor ;-) het gebeurt echt heel veel. En niet alleen tijdens mijn eerste lessen. Ik ben ervan overtuigd dat er veel honden zijn die denken dat ze "zit!" heten ;-). 

Eerst aanleren, dan gebruiken.

Waarom lukt het toch niet in deze situatie om je hond te laten zitten? Het antwoord is eigenlijk heel simpel. Omdat hij het nog niet heeft geleerd in deze situatie. Als je leert autorijden ga je ook niet de 2^e les de snelweg op om het in en uitvoegen te oefenen toch?! Dat is wel wat je van je hond verwacht in deze situatie. Er is veel afleiding, een nieuwe omgeving en dan iets van hem vragen waarvan hij de betekenis nog maar net (of nog helemaal niet) heeft geleerd. 

Dit geld trouwens niet alleen voor het zit-commando. Ik denk dat we in het algemeen veel te snel allerlei dingen aan de hond vragen waarvan hij nog niet geleerd heeft wat het betekent. En dan zijn we ook nog verbaasd of geïrriteerd of gefrustreerd als hij het niet doet. Iets nieuws leren doe je het gemakkelijkst (en je hond ook) in een bekende en veilige omgeving zonder al te veel afleiding. En pas als het daar goed gaat, ga je het in andere situaties leren.

Onnodige commando’s

Even terug naar het zit-commando. Behalve dat we de hond vaak te snel in te moeilijke situaties vragen om te gaan zitten, denk ik ook dat we een hond snel te vaak vragen om te gaan zitten in situaties waarin het helemaal niet nodig is.

Bijvoorbeeld bij de voordeur. Heel veel mensen gebruiken het zit-commando daar om rustig naar buiten te kunnen gaan. Volgens mij is dit niet nodig. Je hond hoeft helemaal niet te zitten. Wat wel belangrijk is, is dat hij rustig is en met jou bezig is zodat hij je niet door de deur heen de straat op sleurt. Maar daarvoor hoeft hij niet te zitten. Sterker nog, als je de hond een zit-commando geeft (en ik ga er dan nu even vanuit dat hij dat dan ook doet) kun je veel moeilijker beoordelen of hij écht rustig is. Hij zit omdat je hem hebt gezegd dat hij dat moet, niet omdat hij rustig is...

Zit om rustig te worden?

Mensen vragen hun hond ook heel vaak om te gaan zitten als ze willen dat hij rustig wordt. Of als hij heel erg aan de lijn trekt, zie ik het ook nog al eens dat mensen hun hond dan vragen om te gaan zitten. Hier heb ik een andere bezwaar tegen het zit-commando op dit moment. Als je je hond vraagt om te gaan zitten geef je hem aandacht. Als hij druk is en je vraagt "zit" krijgt hij dus aandacht en een beloning voor zijn drukke gedrag. Ditzelfde geldt ook voor het trekken aan de lijn. Je hond trekt erg aan de lijn en je vraagt “zit”. De hond leert: als ik erg trek aan de lijn krijg ik aandacht (in de vorm van een zit-commando). Je beloont en versterkt dus precies het verkeerde gedrag.

Oversteken

Nog een situatie waarin heel veel honden moeten zitten. En herken je dan de situatie dat je bij  het zebrapad staat en jij bent druk bezig met je hond om hem te laten zitten en er stopt een automobilist heel netjes om je over te laten steken….zoooo irritant J.  

Wanneer dan wel??

Waarom leer je je hond eigenlijk om te gaan zitten? Wat is eigenlijk het doel? Ik denk dat je het duidelijk voor hem maakt wat hij moet doen en dat hij op die plek moet blijven. Voor zijn eigen veiligheid of die van anderen. (Ik leer alle honden overigens dat “zit” betekent gaan zitten en blijven totdat ik zeg dat je wat anders mag gaan doen.) Een goed aangeleerd zit-commando kan heel nuttig zijn. Op afstand bijvoorbeeld, als je hond los loopt en er komt een fiets voorbij. Een zit-commando geeft duidelijkheid en veiligheid aan de hond en voorkomt dat hij ongelukken veroorzaakt. Bovendien is het voor de fietser erg prettig om te zien dat jij je hond onder controle hebt. Een goed aangeleerd zit-commando is een manier om controle over het gedrag van je hond te krijgen. En zo moet je het ook gebruiken denk ik. Eerst goed aanleren. Dan bewust gebruiken in situaties waarin het echt nodig is.  

Hoe bewuster je omgaat met alles wat je tegen de hond zegt, hoe beter hij er op zal reageren. 

Fikkie is bang voor vuurwerk en harde geluiden

In de vorige Blog heb ik uitgelegd dat je door middel van een goede training de emotionele staten van je hond kunt veranderen. Deze keer wil ik je uitleggen hoe dat werkt en aan de hand van een voorbeeld een vóór en ná trainingssituatie laten zien.

Fikkie is bang voor vuurwerk en voor harde geluiden

De laatste tijd ook voor onweer, harde regen en harde wind. Fikkie schrikt niet alleen, hij begint te trillen, erg te hijgen, hij gaat door het huis heen en weer lopen en is heel erg onrustig. Zijn pupillen zijn heel groot en zijn ogen schieten alle kanten op. Arme Fikkie!

Hij is overduidelijk heel erg bang en wordt er enorm gestrest van. Uiteindelijk kruipt hij onder de bank en ligt daar helemaal verstijfd te trillen als een rietje. Het duurt wel een dag voordat Fikkie weel helemaal de oude is.

Fikkie en zijn emotionele staten

Fikkie is overduidelijk in de rode emotionele staat. Hij is zeer gestrest omdat hij maar geen oplossing vind voor zijn probleem. Als ik een schema zou maken van zijn tolerantie ten opzichte van geluiden en specifiek vuurwerk dan zou dat er zo uit kunnen zien. Hoe zien zijn emotionele zones er nu uit?

Fikkie en zijn angst voor geluiden vóór de training. In de groene emotionele staat is hij ontspannen, open, kan hij leren, eten en spelen. In de blauwe emotionele staat is hij alert en vertoont conflictsignalen. In de rode emotionele staat gaat hij trillen, probeert te vluchten, hijgt heel erg.

Bovenstaand schema stelt het gedrag en de bijbehorende emotionele staten voor  van Fikkie zoals hij vóór de training is. Dit schema zal per hond anders zijn, De verdeling van de kleuren schuift op per hond. Dat is ook de reden waarom je de praktische vuurwerktraining nooit in een groep moet doen. Bovendien kan het schema in de tijd veranderen. Afhankelijk van het karakter van de hond en wat hij meemaakt, zal het schema in de loop van de tijd er anders uitzien. Vaak zie je bij angstgerelateerde klachten dat e steeds erger worden. De groen-blauwe grens en de blauw-rode grens schuiven dan op naar beneden. 

Na een goede training zou het schema van dezelfde hond er als volgt uit kunnen zien:

Fikkie en zijn angst voor geluiden ná een bepaalde periode training. Zoals je kunt zien is zijn groene, relaxte emotionele staat een stuk groter geworden. Praktisch betekent dit dat Fikkie van veel geluiden niet eens meer schrikt. Soms tilt hij even zijn kop op, maar slaapt dan weer verder. Tijdens de harde knallen van het vuurwerk is hij wel alert maar hij heeft misschien geleerd om een plek op te zoeken die veilig is en daardoor blijft de angst nu veel beter onder controle. 

Nog een keer naast elkaar: 

Voor Na

Heeft jouw hond vuurwerkangst?

Doe er NU wat aan en doe mee met de speciale vuurwerktraining van Cani-Connect!

Wil jij ook weten hoe je je hond zekerder, meer ontspannen, minder angstig en minder agressief leert zijn?

De vorige Blog artikelen hebben we de groene, blauwe en rode emotionele staat van de hond leren kennen. Nu we er meer over weten, gaan we eens kijken wat we ermee kunnen doen om ervoor te zorgen dat je hond zekerder en meer ontspannen wordt.

Stap 1: herkennen

Een eerste belangrijke stap is om de verschillende staten bij je eigen hond te leren herkennen. Dat kun je leren door hem veel en bewust te gaan observeren. Benoem maar eens 1 minuut lang wat je allemaal ziet bij hem. Probeer niet te snel al te interpreteren maar benoem eens wat je de hond ziet doen. Dus ipv de interpretatie hij is vrolijk of bang beschrijf wat je ziet. Bijvoorbeeld: 'je hond loopt ontspannen, zijn spieren en zijn lichaam zijn soepel, zijn staart kwispelt. Ineens blijft hij stilstaan, hij kijkt ergens naar, zijn staart gaat naar beneden', enz.

Stap 2: vooral de blauwe toestand

Vooral de blauwe toestand is belangrijk om te herkennen. Blijft je hond staan? Heft hij zijn pootje? Geeuwt hij? Gaat hij ineens snuffelen? En zo zijn er nog meer.
Stel jezelf dan de vraag of je hond altijd op deze prikkel reageert. Is er een verschil in zijn reactie als hij bijvoorbeeld los of aan de lijn loopt. Gedraagt hij zich anders als iemand anders hem uitlaat? Als je zo steeds beter zijn blauwe toestand gaat zien, probeer er dan achter te komen, wat ervoor zorgt dat je hond in deze blauwe emotionele staat terecht komt. Ga ook dat benoemen en opschrijven. Bijvoorbeeld: 'een bruine grote hond met lang haar (mannetje)' of 'een persoon met capuchon'.
Nu zijn we al een heel eind op weg. Je weet nu al op welk gedrag je moet letten, welke prikkels het kunnen oproepen en wanneer de kans groot is dat dit gebeurd.

Een voorbeeld: je hond valt soms uit naar andere honden. Je komt een hond tegen. De eerste reactie van je hond waaraan je ziet dat hij in de blauwe emotionele staat komt, is dat hij stil blijft staan. Als je niets onderneemt gaat het vanaf nu ongeveer zo:
- ziet andere hond naderen - stil gaan staan (blauw) - voorpoot heffen (blauw) - tongelen (blauw) - fixeren (blauw/rood) - borstelen (blauw/rood) - ineen duiken (rood) - bevriezen (rood) - uitvallen (rood) ...

Dit is voor jou en voor je hond een nare situatie.  Als je je hond in een situatie brengt waarin hij niet weet wat hij moet doen, nemen al z'n automatismen de overhand. Hij wordt weer bevestigd in zijn oude patroon (angstig gedrag?, agressief gedrag?).

Stap 3: rode emotionele staat voorkomen en een geschikt alternatief aanbieden

Een deel van de oplossing is het voorkomen dat je hond in situaties terecht komt waarin hij in de rode emotionele staat zal gaan. Daarnaast kun je hem opnieuw leren om stap voor stap met dit soort situaties om te gaan en ontspannen en zekerder te zijn.

Om het probleem structureel op te lossen moet je de hond zijn emotionele staat kunnen controleren.Of beter gezegd, door een goede training zul je zijn emotionele staat veranderen. Waar hij eerst in situatie A in de blauwe emotionele staat was, zal hij na training in de groene emotionele staat zijn. En in situatie B waar je hond eerst in de rode emotionele staat was, zal hij in de blauwe en uiteindelijk ook in de groene emotionele staat zijn.

Wat kun je doen in bovenstaand voorbeeld van het uitvalgedrag naar de andere hond? Als je ziet dat je hond de andere hond waarneemt begint de spanning op te bouwen. En hier zit ook de kunst van een geslaagde training in. Wat kun je als baasje nu doen om ervoor te zorgen dat deze spanning zich niet verder opbouwt en je hond niet verder in de blauwe emotionele staat en uiteindelijk in de rode staat terecht komt? Dit kan per hond verschillen. Voor de ene hond werkt het om zijn aandacht te vragen, voor de andere om hem een goed gekende opdracht te geven.

Succes of falen zit in details

Het moment waarop je als baasje iets moet doen is van essentieel belang. Ben je te vroeg en heeft je hond de 'probleemgevende prikkel' nog niet gezien? Dan wordt je  hond mogelijk nog alerter omdat hij leert: "als mijn baasje me roept, komt er iets spannends aan"...herkenbaar??
Ben je te laat, dan ben je wellicht teveel zijn spanning aan het bevestigen.
Vervolgens is de opbouw van de training van groot belang omdat je uiteindelijk wil dat je hond écht verandert en niet alleen dat je door een kunstje met hem te doen kan voorkomen dat hij uitvalt.

Wil je hier meer over weten en de hond zijn signalen nog beter leren lezen en herkennen? Geef je op voor de workshop Do you speak dog? van 27 september. Dit is wat een van de deelnemers na de workshop zei: "Ik vond het interessant dat er mensen waren die niet zagen dat de hond in een van de filmpjes helemaal in paniek was en dachten dat het een dominante hond was. Ik denk dat deze vergissing best vaak wordt gemaakt. Ik ben nu nog meer op de lichaamshouding van Eddie gaan letten. Er is ruimte voor de mensen om hun eigen verhaal te doen, dat bindt tijdens de avond."

Rood = gevaar!!

Weten jullie het nog?

Er waren 3 emotionele staten. We hebben ze groen, blauw en rood genoemd. 

De groene hond is ontspannen en je kunt veilig met hem omgaan. (Nog even opfrissen hoe het ook alweer zat met de groene hond?)

De blauwe hond is in alerte toestand. Hij stopt, kijkt, luistert en bepaalt wat hij zal gaan doen. Wat hij doet, hoe hij zich gedraagt, in een situatie hangt af van 4 factoren (weet je ze nog?):

• Karakter
• Socialisatie
• Leerervaringen
• Omgeving

Ok, dan gaan we nu eens kijken naar de 'rode hond'. 

Wat is dat eigenlijk, de rode emotionele staat? 

Een hond in de rode emotionele staat denkt eigenlijk niet meer na. Het rationele gedeelte van de hersenen is nu uitgeschakeld. De hond heeft nu geen controle meer over zichzelf en gaat over op de automatische piloot. Deze toestand wordt ook wel de gesloten of veiligheidstoestand genoemd. 

Hoe komt een hond in deze rode emotionele staat?

Dat hangt af van de 4 factoren die ik hierboven al even noemde en waar we in het laatste artikel wat uitgebreider op zijn ingegaan. 

Als de hond bijvoorbeeld geleerd heeft dat er niet op zijn remmingssigalen wordt gereageerd kan hij in de rode emotionele staat komen. Een mooi voorbeeld is uitvalgedrag aan de lijn. Veel honden die dat doen, hebben als pup of als oudere hond een slechte ervaring met andere honden. Ze zijn misschien gebeten door een andere hond. Ze hebben geleerd dat het conflict proberen te vermijden niet helpt. Het uitvalgedrag wordt een manier om met dit soort situaties om te gaan. Het is vaak effectief, de andere honden blijven op een veilige afstand. Als je zo'n hond hebt of er wel eens een bent tegen gekomen, dan weet je ook dat deze honden niet bereikbaar zijn op zo'n moment. Ze luisteren niet en zijn niet te kalmeren. Het is belangrijk om te weten dat de hond niet bewust ervoor kiest om dit gedrag te vertonen. Hij kan niet anders, als hij eenmaal in de rode emotionele staat zit, heeft hij geen controle meer over zichzelf. 

Hoe herken je een 'rode hond'?

Een hond in de rode emotionele staat kun je herkennen aan onder andere de volgende signalen:

• de hond kan ineengedoken staan of liggen en is verstard of bevroren
• de staart van de hond staat recht omhoog of is helemaal aangetrokken
• de hond springt hard tegen je op en kijkt je aan
• de hond staart je aan met grote harde ogen
• constant hijgen
• grommen, tanden tonen, uitvallen
• bijten
• bevriezen
• trillen

Wat moet je doen met een 'rode hond'?

Interactie met een hond in de rode emotionele staat is gevaarlijk! Je moet voorkomen dat hij 'rood' wordt en gebeurt dat toch, doe er dan alles aan om de situatie zo snel mogelijk te onderbreken. Ga weg uit de situatie of haal je hond weg uit de situatie of haal de onrust gevende prikkel weg uit de situatie. Ga nooit met je hond in 'conflict' in zo'n situatie. Maak je er niet druk over dat de hond dan misschien 'krijgt wat hij wil' of 'gewonnen heeft' of iets dergelijks. De hond denkt er ook niet op zo'n manier over na en hij kan nu niets leren. Hoe vaker en langer hij in deze veiligheidstoestand zit, hoe eerder en sneller de hond dat in vergelijkbare en andere situaties zal gaan doen. Proberen om je hond te corrigeren zal niet lukken, hij zal de link niet kunnen leggen tussen het door jou ongewenste gedrag en de correctie. Meestal legt hij een andere link waardoor je mogelijk een ander probleem erbij krijgt! (voorbeeld: hond willen afleren om tegen de tussendeur op te springen als er mensen op bezoek komen. Hierbij gebruik je een flesje met steentjes om het springen te stoppen door een schrikeffect. Grote kans dat de hond het schrikeffect koppelt aan de mensen die binnenkomen en vanaf nu angstig wordt voor allerlei mensen!) NIET doen dus.

De kunst van een goede training bestaat eruit om goed te bekijken WAAROM de hond een bepaald gedrag vertoont en hem dan stap voor stap een alternatief gedrag aan te leren dat uiteindelijk zo sterk is dat het de oude gewoonte van je hond 'overruled'. 


P.S. Ik wil de volgende blog een aantal voorbeelden uitwerken. Heb jij een hond die soms in de rode emotionele staat komt? Plaats het in een reactie hieronder of mail het naar me. Beschrijf duidelijk wat de aanleiding is en hoe het gedrag van je hond verandert van de groene naar de blauwe en uiteindelijk de rode staat. Misschien neem ik jouw hond wel als voorbeeld. Uiteraard geef ik je ook een tip over hoe een goede training eruit zou kunnen zien. 

Het moeilijkste wat ik ooit heb moeten doen

Vorige week heb ik na 9 jaar afscheid moeten nemen van mijn hond. Deze week als blog een eerbetoon aan haar. De 'rode hond' zal nog even moeten wachten. 

Laura werd heel plotseling heel ziek, ik zag haar in 1 dag achteruit gaan, het was verschrikkelijk om te zien. 

Het enige wat ik kon doen was proberen om zo snel mogelijk duidelijkheid te krijgen over wat er met haar aan de hand was...


Later die dag bleek uit de echo dat ze een zeer agressieve milttumor had die was gaan bloeden. De prognose wal heel slecht, ze kon ieder moment in shock raken als de tumor weer zou gaan bloeden. 


Jeetje! Wat is het moeilijk om ook op zo'n moment een goed baasje te zijn en de moeilijkste beslissing te nemen die ik ooit heb moeten nemen. Het advies was heel duidelijk: niet (te) lang wachten met euthanasie. Maar wat is niet te lang?, wanneer is het goede moment?, hoeveel pijn heeft ze nu?, zouden we morgen nog kunnen afwachten?, zoveel vragen, geen antwoorden... 

Ik ben 's avonds nog een stukje met haar gaan wandelen en heb haar daarna in laten slapen. Alle tijd die ik langer met haar door had willen brengen en haar bij me had willen houden, waren een groot risico geweest op meer pijn, meer misselijkheid, nog zwakker worden en langzaam wegkwijnen. Dat kon ik haar niet aandoen. 
Deze foto is dinsdagmiddag genomen, voordat we de echo gingen laten maken. Ze was al moe en wilde niets eten maar ze heeft nog wel heerlijk in het water gespeeld.



Het is onwerkelijk. Maandag liepen we nog op het strand te rennen en heeft ze nog in zee gezwommen, dinsdagavond was ze zo ziek dat ze zelfs haar water uitspuugde.

Rationeel bekeken denk ik dat ik blij moet zijn dat je zo'n knoop voor je hond kunt doorhakken en haar onnodig lijden kunt besparen. 
Emotioneel gezien doet het gewoon verschrikkelijk veel pijn en wilde ik haar nog lang niet kwijt. 

Laura heeft heel veel betekent voor mijn leven en hoe het er nu uit ziet. In de afgelopen 9 jaar heb ik de switch gemaakt van mijn toenmalige werk als scheepsbouwkundige naar het opzetten en starten van Cani-Connect.


Het begon allemaal met Laura.

Laura was 15 maanden toen ze bij mij kwam. Ze was als puppy veel te laat uit het nest opgehaald en vervolgens in een gezin terecht gekomen waar de oudere reu die daar zat haar niet accepteerde. Ze is toen teruggebracht naar de fokker en die had geen tijd voor haar. Ze zat eigenlijk alleen maar in een bench te wachten. Totdat ik haar daar ophaalde.

Door Lautje ging ik lezen over honden. Één boek, en nog één, en nog veel meer... In de boeken stond steeds iets anders en ook mensen met honden die ik tegenkwam zeiden allemaal iets anders. Ik begon samen met haar aan onze zoektocht naar wat bij mij en ons paste. Bij welke methode voelden wij ons goed? Wat werkte en waarom of waarom niet? Hoe meer antwoorden, hoe meer vragen.

Ik vond in België uiteindelijk wat we zochten. Daar kwam ik Geert de Bolster tegen en deze man overspoelde me met zijn passie voor honden en hun gedrag. Dit was waar hondenopvoeding en training over ging!
Cani-Connect werd geboren vanuit de vaste overtuiging om meer mensen te helpen met het opvoeden en trainen van hun hond waarbij wederzijds respect, vertrouwen en een goede communicatie voorop staan en baas en hond plezier beleven aan elkaar.

Het wordt me steeds duidelijker dat een hond mogen hebben helemaal niet zo veel gaat over commando's geven en uitmaken wie de baas is. Het gaat veel meer over elkaar begrijpen en echt samen zijn, aandacht hebben voor elkaar. Elkaar door en door aanvoelen, geen woorden meer nodig hebben. Samen met Lautje heb ik geleerd dat je de fijnste relatie opbouwt als je weet wat je aan elkaar hebt. Als je weet dat je op elkaar kunt vertrouwen. Verbinding, connectie voelen met je hond is heel bijzonder!



Lieve, lieve Lautje!
Mijn lieve vriendinnetje
Ik ben blij en dankbaar dat je mijn hond was. Het was fijn om jouw persoon te zijn en ik heb genoten van onze jaren samen. Jaren waarin we beiden werden wie we nu zijn, gevormd door elkaar. 
Ik mis je zo meisje!
Rust zacht

Vraag jij je dit ook wel eens af?

Waarom doet je hond wat hij doet?

Ik heb veel reacties gekregen op de vorige Blog over de ‘blauwe hond' met de vraag of jullie me wilden laten weten wanneer je jouw hond in de blauwe emotionele toestand hebt gezien. Bedankt daarvoor. Je kunt ze nog steeds opsturen, heel graag zelfs. Als afsluiting van deze serie blogs zal ik er een schrijven met daarin een aantal voorbeelden. Ik gebruik dan voorbeelden die jullie hebben gemaild. 

Ok, nu verder met de ‘rode’ hond, wat houdt deze rode emotionele toestand in? Hoe herken je een ‘rode’ hond en wat moet je wel en niet doen?

Nee, wacht even…

Voordat ik je goed kan uitleggen wat de rode toestand inhoudt, moet ik je eerst iets meer vertellen over het tot stand komen van een bepaald gedrag in een situatie.

Waarom doet je hond wat hij doet?

Hoe je hond op een bepaalde situatie reageert, hangt af van een aantal factoren:

•  Karakter
•  Socialisatie
• Eerdere ervaringen, geleerd gedrag
• Reactie omgeving

Karakter

Wat je hond doet en hoe snel je hond bijvoorbeeld in de rode emotionele staat komt is mede afhankelijk van karakter. Hoezo? Is het niet vooral de baas die beïnvloedt hoe zijn hond reageert. Ja OOK. Maar net als bij ons mensen hebben ook honden nou eenmaal een verschil in temperament. De een is wat opvliegender van aard en de ander vindt alles prima en maakt zich nergens druk om. Er zijn honden die worden 5 keer gebeten en die blijven vriendelijk en ontspannen bij andere honden. Er zijn ook honden die raken in paniek van een hond die hard op ze afrent  en zij kunnen weken van slag zijn als ze een hond alleen maar horen.

Socialisatie

Ook socialisatie speelt een grote rol. Een hond zal in de socialisatieperiode sociale verbindingen aangaan met andere mensen en dieren. Je kunt een hond leren om konijnen als zijn ‘sociale partner’ te zien. Maar je moet er wel op tijd mee zijn. En weer is het ook hier de combi met bijvoorbeeld zijn karakter. (als het zwart-wit was zou het wel zo gemakkelijk zijn ;-).) Er zijn honden die hebben zo’n stabiel karakter dat zelfs niet gesocialiseerd ze vriendelijk zijn naar allerlei mensen en dieren. Er zijn er ook die door een zeer onstabiele aanleg heel veel uitgebreide socialisatie nodig hebben om dit te bereiken.

Eerdere ervaringen, geleerde component

Vervolgens maakt het dan ook nog uit wat je hond tot nu toe heeft geleerd. Wat heeft hij voor ervaringen opgedaan in een situatie. Wat heeft hij geleerd, wat is de consequentie eerder geweest van zijn gedrag? Is jouw hond veilig opgegroeid en heeft hij alleen maar leuk ervaringen met mensen. Maar misschien heb je wel een hond uit een buitenlands asiel die op straat heeft gezworven. Dan is er grote kans dat zijn ervaringen met mensen niet al te best zijn. Hij heeft misschien keer op keer geleerd dat je beter bij mensen uit de buurt kunt blijven.

Reactie omgeving

En als laatste is nog de reactie van de omgeving van invloed om wat je hond doet. We nemen weer even het uitvallen naar andere honden als voorbeeld. Als je hond wel eens uitvalt naar andere honden, gebeurt het vaak (hoewel we allemaal wel weten dat we ontspannen en rustig moeten blijven J) dat je toch zelf als baasje al reageert bij het zien van een andere hond. Je ademhaling wordt anders, je neemt de lijn wat korter enz. Voor de hond kunnen dit signalen zijn van : ‘o jee, er gaat weer iets spannends gebeuren..’.

Alle combinaties zijn mogelijk

Wat je hond uiteindelijk doet in een situatie, hangt dus af van alle factoren samen. En alle combinaties zijn mogelijk. In het minst gunstigste geval heb je een hond met een onstabiel karakter, slecht gesocialiseerd, met een vervelende ervaring op latere leeftijd en een nerveuze eigenaar.

 Zo, nu je beter begrijpt welke factoren een rol spelen bij wat je hond doet in een situaties kan ik je de volgende keer uitleggen over de 'rode hond'. 

Meet Mister Blue ...

We hebben het 2 weken geleden gehad over 'de groene hond'. Ik heb de kenmerken van een 'groene hond' beschreven en je uitgelegd dat je met een hond in de groene emotionele staat normaal kunt omgaan. Hij is ontspannen en staat open voor allerlei interacties.

Stop, kijk, luister...

Maar een hond zal lang niet altijd 'groen' zijn. Hij komt regelmatig in situaties die hij even zal moeten inschatten. Wat gebeurt er dan? De hond neemt iets waar en hij stopt, kijkt en luistert. Hij beoordeelt op zo'n moment wat hij waarneemt. Afhankelijk van zijn karakter, socialisatie, eerdere ervaringen en de reactie van de omgeving 'besluit' hij hoe hij zal reageren. Bij sommige honden gaat dit razendsnel. Andere honden nemen er uitgebreid de tijd voor.

Hoe herken je een 'blauwe' hond?

Een blauwe hond is in een alerte toestand. De hond stopt soms letterlijk met wat hij aan het doen is. Hij kijkt ergens naar, hij spitst zijn oren of steekt zijn neus in de lucht. De hond kan remmingssignalen vertonen (ook wel kalmerende of conflictvermijdende signalen genoemd). Voorbeelden hiervan zijn: geeuwen, snuffelen, wegkijken, neuslikken en voorpoot heffen. De hond is nu dus bezig met het bepalen van zijn volgende actie / gedrag.

Wat moet je doen met een blauwe hond?

Zijn volgende actie / gedrag zal mede worden bepaald door hoe de omgeving van de hond nu reageert. Het doel van de remmingssignalen die je vaak ziet in de blauwe emotionele staat is het vermijden van conflicten. De hond ervaart een beetje spanning en toont aan zijn omgeving dat hij bezig is om zichzelf te 'sussen'. De signalen zijn ook bedoeld om de omgeving te 'sussen' en aan te geven dat de hond geen escalatie wil. Als deze signalen van de hond worden gezien en beantwoordt zal hij weer ontspannen en terug komen in de groene emotionele staat.

Een voorbeeld:
Je wandelt met je hond aan de lijn over straat. Er komt een andere hond de hoek om. Zodra jouw hond de andere hond ziet, staat hij stil, zijn houding verandert en hij kijkt de andere kant op. Je hond geeft aan dat hij een beetje gespannen is maar geen conflict wil met deze andere hond. Hij sust zichzelf en de andere hond. Als nu de andere hond ook een remmingssignaal laat zien, hij gaat bijvoorbeeld snuffelen, dan zal jouw hond gerustgesteld zijn en weer ontspannen verder kunnen lopen.

Maar wat nou als jouw hond een hele vervelende ervaring heeft gehad met een andere hond, dan kan het moeilijk voor hem zijn om zichzelf te sussen. Je kunt dan zien dat hij in de blauwe toestand blijft hangen. Remmingssignalen laat de hond nu ook niet zien. Hij blijft naar de andere hond kijken bijvoorbeeld. Nu heeft je hond iets van je nodig. Als je hem nu duidelijk kunt maken wat hij moet doen, dan krijgt je hond weer controle over de situatie. Jouw instructie kan voor hem dan remmend werken.

De kunst bestaat eruit om deze blauwe emotionele staat bij je hond heel goed te leren herkennen. Je moet je hond observeren en gaan zien wanneer hij een aanwijzing van je nodig heeft om voor het juiste, door jou gewenste gedrag te kiezen.

Als de omgeving van de hond zijn blauwe emotionele staat en eventuele remmingssignalen niet opmerkt of er wordt verkeerd op gereageerd dan kan de hond doorslaan van de blauwe naar de rode emotionele staat...Daarover over 2 weken meer.


Wil je meer weten over de taal van de hond? Kom naar de workshop 'Do you speak dog?'.

Do you know Reservoir Dogs? Meet Dog Mr Green!

Komt het volgende jou bekend voor? Je wilt het gedrag van je hond veranderen. Je wilt hem bijvoorbeeld afleren om aan de lijn te trekken of je wilt hem leren om niet meer te blaffen naar andere honden als hij aan de lijn loopt. Maar je worstelt hier mee. Hoe ga je dit aanpakken? Je hebt al het nodige geprobeerd maar op de een of andere manier loop je steeds weer vast. Waarom lukt het je maar niet? Zou je dat niet willen weten?

Ja toch? Lees dan verder en houd ook de komende blogs in de gaten. Het zou namelijk kunnen dat je probeert om je "rode" hond iets te leren, terwijl hij hier eigenlijk "groen" voor zou moeten zijn...

In het vorige Blog Do you speak Dog? schreef ik al dat de hond door middel van zijn gedrag communiceert. Hij doet wat hij doet nooit zomaar, al zijn gedrag heeft een functie. Hij laat zien of horen hoe hij zich voelt en wat hij van de omgeving vindt. Ik noemde in het vorige blog ook al de drie emotionele staten: groen, blauw en rood.

Waarom is het belangrijk om de verschillende emostaten te kunnen herkennen bij je hond?

Als je een goede band met je hond wilt opbouwen, is het van groot belang dat je hem effectief kunt begeleiden, hem veiligheid kunt beiden als het nodig is en hem kunt begrenzen als dat nodig is. Je moet kunnen zien wanneer hij die steun of begrenzing nodig heeft. Een goede timing zorgt er in de hondentraining voor dat je hond het verband legt tussen een bepaald gedrag en de consequentie ervan. Maar ook timing in de zin van de hond zijn gedragingen tijdig herkennen. Je kunt dan op gedrag anticiperen en voorkomen dat je hond op tilt slaat.

Hoe beter je de hond leert 'lezen', hoe beter je kunt timen, hoe beter de hond je begrijpt, hoe effectiever je training en opvoeding zullen zijn, hoe beter je hond dus zal luisteren, hoe meer vrijheid je hem kunt geven, hoe leuker het is om met hem op pad te gaan en hoe meer plezier je aan hem beleeft en hoe beter jullie band met elkaar zal worden. 

Hoe ziet een 'groene' hond eruit? Waaraan herken je hem? 

De groene emotionele staat is de staat van de hond waarin hij ontspannen is. Je kunt normaal met hem omgaan. Hij staat open voor allerlei interacties: spelen, aaien, training, beloning, .... 

Kenmerken van de "groene" hond:

• De hond voelt zich goed, hij is blij, opgewekt of gewoon relaxed.
• Hij is nieuwsgierig, gemotiveerd, wil leren, spelen ...
• Zijn lichaam is soepel, hij beweegt op een ontspannen manier, met rustige bewegingen.
• Zijn ogen zijn zacht, opgewekt of speels. Pupillen zijn niet groot. 
• De oren kunnen bewegen in allerlei richtingen, maar dat doen ze niet schichtig maar soepel. 
• De staart van de hond kwispelt breed, breed kwispelen is een teken van vriendelijk, vrolijk gedrag. Hierbij zal de punt van de staart richting de oren zwaaien. 
• Als de hond bij je komt, zal hij rustig aan je snuffelen, eventueel zachtjes tegen je opspringen (dit is dan begroetingsgedrag). Hij kwispelt weer als hij bij je komt. 
• De hond kan ook rustig liggen of slapen.
• De hond is rustig en heeft vertrouwen in zichzelf en de omgeving. 

En nu je weet dat hij 'groen' is, wat nu??

Nu je weet hoe je de groene hond kunt herkennen kun je veilig met deze hond spelen, contact maken, trainen. De groene hond staat hiervoor open namelijk.

Hij kan leren omdat hij ontspannen is.

Hij kan spel leuk vinden en ervan genieten omdat hij vertrouwen in je heeft als speelkameraad.

Hij is gemotiveerd om te gaan trainen omdat hij weet dat hem dat iets op kan leveren en hij de samenwerking met jou als baas bovendien als prettig ervaart.



Over 2 weken komt de 'blauwe" hond aan de beurt. Hoe herken je een blauwe hond en hoe ga je met hem om? 

Do you speak Dog??

Tekst: Roland Groenenboom en Sandra van Hulten

In het voorgaande blog ‘Komt een hond bij de dokter’ gingen we al in op de gevoelens van de hond. Ook schreven we dat deze gevoelens vaak niet herkend worden en er dus ook niet gepast op wordt gereageerd. Het is dus belangrijk dat je de emoties van je hond leert herkennen om de juiste baas voor hem te zijn: is je hond OK, twijfelt hij of staat hij op het punt om door het lint te gaan? Hoe beter je met je hond leert communiceren, hoe beter je elkaar leert begrijpen en hoe beter je kunt samenwerken. Uiteindelijk krijg je zo meer controle over het gedrag van je hond.

Gedrag van je hond = communicatie!!!

Communiceren doe je nooit alleen. We communiceren dagelijks en bijna continu met allerlei mensen om ons heen. Rechtstreeks maar ook via e-mail, sms, telefoon, chat, Facebook, What’s App... Je geeft antwoord op elkaars vragen en je wisselt van gedachten met elkaar. Het is een tweerichtingsproces!

Je communiceert over het algemeen op een nette en beschaafde manier met elkaar. Als er misverstanden ontstaan in onze communicatie onderling, dan is dit vooral in geschreven communicatie, zoals e-mails. Herken je dat? Je leest een berichtje of email van iemand waar je boos over wordt. Later blijkt dat de andere persoon het op een heel andere manier bedoelde. Wat gebeurt er hier? Omdat er nu een stukje subtiele maar heel belangrijke communicatie ontbreekt (de lichaamshouding en emotie van de schrijver van de boodschap) krijgt de lezer de mogelijkheid om hier zelf iets in te vullen en doet dat dus ook. Vaak komt dat overeen met de intentie van de boodschap maar soms ook niet. Communicatie werkt dus over het algemeen het best als die interactief is, waar mensen op elkaar reageren en de communicatie continu in beide richtingen verloopt.

Communicatie = tweerichtingsverkeer!!!

Nu we hebben geconcludeerd dat communicatie het beste werkt als die twee kanten op gaat, is het best vreemd dat we in de omgang met onze hond vaak tegen hem communiceren in plaats van met hem. De hond moet dit, de hond moet dat, hij mag zus niet en hij mag zo niet... Als je een band voor het leven wilt vormen met je hond en samen een op elkaar ingespeeld team wilt worden, dan moet je met hem leren communiceren. En om met hem te kunnen communiceren, moet je eerst leren HOE de hond communiceert en hoe hij aangeeft hoe hij zich voelt. Je moet zijn taal leren begrijpen en ‘spreken’.

De 3 emotionele staten van de hond

In de komende drie nieuwsbrieven besteden we aandacht aan de communicatie van de hond aan de hand van de drie emotionele staten waarin hij zich – net als wijzelf, trouwens – kan bevinden. Deze emotionele staten zijn:

1. De groene emotionele staat of ‘open toestand’.

2. De blauwe emotionele staat of ‘overgangstoestand’.


3. De rode emotionele staat ook wel de ‘gesloten toestand’ of ‘veiligheidstoestand’ genoemd.

In de komende weken leer je ze herkennen en ook hoe om te gaan met de emoties van je hond, dus hou de nieuwsbrieven in de gaten!


P.S. Wil je oefenen in het leren lezen van je hond? Er zijn nog een paar plaatsen vrij voor de Workshop 'Do you speak Dog?' van vrijdag 21 juni.
Dit is wat deelnemers er over zeggen:
"Ik had nog nooit een workshop over de taal van de hond gevolgd. Ik heb onder andere veel geleerd over eisend gedrag en het was leuk om dat daarna te kunnen herkennen bij onze eigen hond. Ik vond dat er goede interactie was met de cursisten."

"Dat spelen niet altijd spelen is, wist ik wel, maar de signalen die een hond laat zien op het moment dat het wel/niet leuk is, waren mij nog niet duidelijk. Het pauzeren tijdens het spelen, het wederkerige tijdens het spelen, en ook het hysterische hoge blafje van mijn eigen hond bij het niet willen spelen, herken ik nu. Ik vond de workshop leuk en leerzaam met goede voorbeelden."

Klik op deze link en geef je op. 

Cani-Connect feliciteert Beestenspul met haar 30 jarig jubileum.

Cani-Connect feliciteert Beestenspul met haar 30 jarig jubileum. 

Lees hier hun eigen verhaal.

Beestenspul kado en diersportartikelen is al sinds de beginjaren gevestigd aan de Tennisstraat 48 – 3078 ZK te Rotterdam.  Hier is het allemaal begonnen en gebeurt het nog steeds. Soms merken wij bij Beestenspul dat we misschien wel uit ons vestje aan het groeien zijn, maar zo’n gezellig knus winkeltje kun je nergens meer beginnen en zie maar dat iedereen je dan weer weet te vinden. Nu komen de mensen uit alle windhoeken naar de winkel. In de vakantie komen ze speciaal naar ons toe gereden en staan ze steeds weer te kijken van de geringe oppervlakte van de winkel en dat er zoveel in past. En dat het personeel alles weet te vinden. Er is ons al vele malen verteld dat de nieuwe bezoekers/klanten een hele grote winkel met roltrap en winkelwagens hadden verwacht en dan treffen ze een kleine winkel aan. Ook worden de mensen door andere dierenbezitters aangespoord om eens te gaan kijken bij Beestenspul. Dan zeggen ze bijna altijd: “Het is een kleine winkel, maar ze hebben alles”  Dan wordt er weer met trots gelachen bij Beestenspul, want dat hebben ze al zo vaak gehoord.

Margreet is 30 jaar geleden begonnen met Beestenspul.  Later kwam haar dochter Petra full-time in de zaak werken. Hiermee kwam er uitbreiding. In de loop der jaren is er een hecht team aan mensen gecreëerd, waar fijn mee gewerkt wordt. Het meiden-team is haast als een grote familie en we lachen elke dag met elkaar. Er staat een heel Beestenspul-team klaar om de mensen naar tevredenheid te helpen en van advies te voorzien.

Sinds een jaar of 10 heeft Beestenspul ook een webwinkel. Het internet/de webwinkel is er om iedereen te kunnen bereiken in en buiten Nederland. Bijna niets is te gek om te versturen en we hebben bijna alles op voorraad. Makkelijker kan het niet. Zo hebben we in de loop der jaren al heel wat klanten in het buitenland kunnen voorzien van leuke en nuttige artikelen. Zowel binnen als buiten Europa. Tot aan Australië, Japan, Amerika, Afrika... Geen land is te gek voor Beestenspul om te leveren. Wat Margreet dan wel mist met al de internetbestellingen is het contact met de klanten. Maar als er vragen zijn van de klant over hun bestelling, dan mailen ze of ze bellen op de ouderwetse manier.  Het telefonische contact is vaak gemakkelijker als mailen. Het komt vertrouwder over. Klanten weten dat er ècht mensen werken bij Beestenspul en dat het een bestaand bedrijf is. Goede service is erg belangrijk bij ons. De webwinkel van Beestenspul is ook een belangrijk onderdeel geworden van ons bestaan.

Nooit gedacht dat ‘dat dierenwinkeltje Beestenspul’ een grote naam in de dierenwereld en voornamelijk in de hondenwereld zou worden. Er is maar één echte Beestenspul en die is gevestigd in Rotterdam!

Beestenspul heeft in de afgelopen 30 jaar tijd een uitstekende naam opgebouwd wanneer het gaat om in- en verkoop van exclusieve kwaliteitsproducten voor honden en katten. Beestenspul importeert ook zeer veel uit het buitenland, waardoor ze zich onderscheiden van andere soortgelijke bedrijven. We hebben een breed scala aan cadeauartikelen van vele hondenrassen.

In de (web)winkel vind je onder andere kalenders en agenda's van honden en andere dieren, héél veel verschillende stickers van 2 tot 35 cm groot, waakborden, beelden, magneten, drinkbekers, sleutelhangers, broches, hangertjes en ansichtkaarten en uiteraard nog veel meer! Maar ook het breedste en mooiste assortiment van Nederland aan halsbanden, lijnen en tuigen (leder en nylon, met en zonder versieringen), manden, hondenkussens, shampoo, vlooienbestrijding en andere verzorgingsartikelen, zeer veel hondenvoermerken (droog en diepvries), puppyartikelen, showartikelen, speelgoed, kluiven, snacks en koekjes, verkoelingsprodukten (voor honden in de zomer) en een breed assortiment aan kleding voor de hond. Ook een zeer uitgebreide collectie Gappay hondensport artikelen (eigen import) en een eigen kledinglijn voor vrije tijd en training. En nog veel meer!! Alles uit voorraad leverbaar.

U kunt ons vinden aan de Tennisstraat 48 3078 ZK Rotterdam (Vlakbij het Feyenoord stadion) of op internet www.beestenspul.nl. Volg ons ook op Facebook. De komende maanden zijn er diverse acties in de winkel, op internet, op de hondenshow en op Facebook om ons 30-jarig jubileum samen met u te vieren!

NIEUWSFLITS

Op zaterdag 1 juni a.s. geeft Beestenspul ter ere van het 30 jarig bestaan een gezellig feest!

Met o.a  30 knalacties, dierenarts H. Mentjox voor homeopathie en acupunctuur, gratis foto van uw hond door de hondenfotograaf, stel al uw vragen aan de voedingsadviseur, gezelligheid, koffie en thee, gratis presentje, gratis parkeren en introductie van hondenkaas uit eigen kaasmakerij. Laat uw hond komen proeven!!

Het is van 9 tot 17uur. Komen jullie ook naar dit gezellige feest aan de Tennisstraat 48 in Rotterdam-Zuid.  
Tot ziens op zaterdag 1 juni 2013 !!!

Cani-Connect is van 14:30 - 17:00 aanwezig om antwoord te geven op al je trainings en opvoedingsvragen! Ook verzorgen we één van de 30 knalacties! Nieuwsgierig? Kom gezellig langs!

Komt een hond bij de dokter…

Komt een hond bij de dokter…

(tekst Roland Groenenboom en Sandra van Hulten)

Ik zit in de wachtkamer bij de dierenarts. Ik moet medicijnen ophalen dus ik heb mijn hond deze keer niet bij me. Er zit wel een ander baasje met zijn hond in de wachtkamer. De hond ligt ontspannen aan de voeten van zijn baasje te wachten. 

Dan gaat de deur van de behandelkamer open en er komt een jonge hond naar buiten stormen. Achter hem aan komt een mevrouw die haar best doet om de hond vast te houden. Zodra de hond de andere hond in de wachtkamer ziet, begint hij daar hevig tegen te blaffen. De mevrouw wordt boos op haar hond, ze geeft een flinke ruk aan de riem en spreekt hem bestraffend toe. ‘Doe even normaal Max! Foei!’ Tegen ons verontschuldigt ze zich daarna: ‘Sorry hoor, ik snap niet waarom hij ineens zo doet, normaal doet hij dat nooit, echt niet.’ De mevrouw moet bij de assistente een vervolgafspraak maken en afrekenen. Haar hond is nog steeds in alle staten. Inmiddels heeft hij de buitendeur gespot en doet alle moeite om daar te komen. De mevrouw probeert haar tas te pakken en er iets uit te halen. ‘Max verdorie! Ga nou ff zitten! Doe nou ’s ff rustig! Max zit!’

Eigenwijze hond!

Herken je deze situatie? Als toeschouwer, of misschien herken je jezelf ook wel in die mevrouw? De hond en de mevrouw voelen zich beiden niet goed in deze situatie. De hond is waarschijnlijk gestrest vanwege de behandeling die hij heeft moeten ondergaan. Of misschien is het een hond die van heel weinig prikkels al heel opgewonden kan raken. De mevrouw voelt zich ook niet goed omdat ze zich bewust is van het feit dat ze de controle over haar hond kwijt is. Hij trekt als een idioot aan de lijn en luistert niet naar commando’s. Eigenwijze hond?

Op cursus!

De oplossing is natuurlijk simpel! Ga met je hond op cursus!

Je gaat met je pup naar de puppycursus en naar de vervolgcursus. Je wilt je hond namelijk leren op commando te komen, zitten, liggen, blijven... Als het gewenste gedrag onder commando staat, dan zou de hond je theoretisch altijd moeten gehoorzamen als je hem een commando geeft, toch? 

Waarom? Omdat we hem dat zo geleerd hebben en omdat wij vinden dat een hond te allen tijde gehoorzaam moet zijn.

Maar, moet en kan een hond echt altijd gehoorzamen als wij iets van hem vragen? 

Hmmm. Is alleen commando’s aanleren dan toch niet de simpele en voor de hand liggende oplossing?

Altijd gehoorzaam?

Neem de situatie van hierboven bij de dierenarts. Is dit een eigenwijze hond die geen zin heeft om te gehoorzamen? Of is deze hond gewoon té gestrest en opgewonden om te kunnen gehoorzamen.

Stel, je vraagt je hond te gaan zitten en hij doet het niet of pas na enig aandringen. Doet hij dit dan om je te pesten of...?

Nee, hij doet het zeker niet om je te pesten, want zo kunnen honden niet denken. Er kunnen een aantal oorzaken zijn waarom hij niet gaat zitten.

Om hem goed naar je te laten luisteren moet jouw hond ten eerste respect voor jou, als zijn (bege)leider, hebben. Als een vriend je binnen het redelijke vraagt om iets voor hem te doen, dan doe je dit uiteraard; hij is toch je vriend en jullie respecteren elkaar? Vraagt een onsympathiek iemand je om iets voor hem te doen, dan doe je dit waarschijnlijk niet of – als je er niet onderuit kunt omdat hij je chef is, of als je erg bang voor hem bent – waarschijnlijk wel, maar schoorvoetend.

Maar, misschien zijn er andere redenen waarom je hond niet gaat zitten. Jullie lopen bijvoorbeeld al een uur buiten en het is steenkoud en de straat is nat. ‘Brrrr, doe het zelf!’, zou je hond in zo’n geval kunnen denken als je de zit van hem vraagt. Niet om jou te pesten, maar hij moet aan zijn eigen welzijn denken, dus weigert hij wellicht om zichzelf nog meer kou en ongemak te besparen. Of hij heeft last van zijn rug of poot waardoor het moeilijker of zelfs pijnlijk is om te gaan zitten.

Nog een voorbeeld. Je hond loopt lekker los in de duinen en je ziet hem plotseling blijven staan, een voorpoot opheffen, zijn oren spitsen en je ziet hem het volgende moment op volle snelheid vertrekken. Hij zet het op een lopen, want hij heeft een konijn gezien. Je roept je hond, maar hij reageert helemaal niet en holt verder achter het konijn aan. ‘Zie je nou wel!’, denk je, ‘mijn hond is weer eens ongehoorzaam. Net nu ik naar huis wilde gaan, gaat hij er vandoor.’ Maar, waarom luistert je hond niet? In dit geval KAN hij het niet. Als hij eenmaal achter een konijn aan jaagt is het voor hem niet meer mogelijk om te gehoorzamen. De opwinding van de hond is dusdanig gestegen dat zijn hersenen voor andere prikkels zijn afgesloten. We kunnen honden alleen maar laten leren en commando’s geven als ze rustig zijn. Opwinding blokkeert het ‘overwogen nadenken’ bij de hond.

Iets gecompliceerder

Het zal dus onder andere van de bovenstaande factoren afhangen of je hond je commando’s onder alle omstandigheden zal opvolgen. Doet hij dit niet, dan is er wellicht iets meer aan de hand dan alleen maar een eigenwijze hond die niet luistert. Daarom is het belangrijk dat je leert inschatten hoe je hond zich voelt, om zijn taal te begrijpen. Als je hierin geïnteresseerd bent, dan heeft Cani-Connect een nieuwe workshop in het aanbod, namelijk De taal van de hond. Click hier voor meer informatie en om je in te schrijven.

In een volgend artikel gaan we verder in op wat je kunt doen om ook onder moeilijke omstandigheden een goede relatie met je hond te behouden.

P.S. In welke situaties is het voor jouw hond moeilijk of onmogelijk om te gehoorzamen? (Voor mijn Aika zijn er een heleboel situaties te moeilijk. Zij is extreem prikkelgevoelig en heeft zeer weinig impulscontrole. Daar kan ze niets aan doen, maar dat maakt het best wel ingewikkeld en een uitdaging af en toe.)

Stappenplan opspringen

Stappenplan opspringen

Springt jouw hond op tegen mensen? Vinden anderen dat vervelend, maar misschien jijzelf ook wel als je eens nette kleren aan hebt?  

Opspringen is een veel voorkomend probleem. Vervelend als je van honden houdt, maar natuurlijk nog vervelender als je er liever niets mee te maken hebt. Wil jij hier wat aan doen?

Neem het stappenplan rustig en uitgebreid door. Volg de stappen zeer nauwgezet. Het is geen gemakkelijke oefening, maar als je het stappenplan volgt, beloof ik je dat je hond niet meer op zal springen.  

Ken je iemand die dit stappenplan misschien ook graag zou willen hebben? Stuur het gerust door en doe meer mensen er een plezier mee.

Waarom springen honden eigenlijk op?

• Gedag zeggen, ze willen je begroeten en proberen bij je gezicht te komen om je te likken.
• Aangeleerd gedrag, vragen om aandacht of een andere reactie.
• Ongecontroleerd gedrag, de hond is zo opgewonden dat hij gaat springen.
• En sommige honden springen tegen je op (of liever gezegd springen ze dan tegen je aan) om je te waarschuwen. De hond voelt zich dan misschien bedreigd of weet niet hoe hij moet eageren op je aanwezigheid. In dit laatste geval zal de hond opvallend hard tegen je opspringen.

Hoe het ook bedoeld is en waarom de hond ook springt, voor niemand is het fijn, zeker niet als ze vuile, natte en modderige poten hebben. Het is niet netjes voor mensen en het kan zelfs zeer gevaarlijk zijn (denk bijvoorbeeld aan kleine kinderen en oudere mensen). Laten we maar eens aan de slag gaan.  

Wanneer werkt dit stappenplan niet?  

• Als je hond niet alleen springt tegen mensen maar ook naar ze gromt.
• Als je hond ook bang is voor mensen. 
• Als hij de neiging heeft om te gaan bijten als …

Wat moet je niet doen? 

Probeer je hond als hij tegen je opspringt niet op andere gedachten te brengen door hem weg te duwen, “Nee” / “Genoeg” / “Stop” / “Laag”… te roepen of te corrigeren op welke manier dan ook.  Je hond zal deze reactie niet begrijpen, gefrustreerd zijn en misschien nog wel meer gaan opspringen.   

Stap 1 (de hond leren dat opspringen geen effect meer heeft):

De hond moet leren dat opspringen vanaf nu geen effect meer heeft, dat het hem niets meer oplevert. Deze regel geldt voor alle leden van het gezin.

Zodra de hond opspringt maak je een kwartdraai, hou je je handen bij je lichaam (eventueel over elkaar heenslaan op je borst) en kijk je niet naar de hond.  Ook niets tegen hem zeggen.

Door direct een kwartdraai te maken, zal je de hond reeds afremmen in zijn gedrag. Timing en consequent toepassen zijn hierin essentieel. Direct wegdraaien als de hond ook maar een klein beetje opspringt of als hij al met zijn voorpoten van de grond komt!

Het hele gezin dient mee te doen! Iedereen in het gezin moet dit 100% consequent toepassen! 

Zodra de hond met zijn 4 poten op de grond blijft en je niet aanraakt maar KALM staat te wachten (in staan of zit), zeg je onmiddellijk “Goed zo!”, kijk naar de hond en geef hem aandacht of aai hem.

LET OP: Zodra hij echter weer opnieuw begint te springen, hem direct weer opnieuw negeren!  Negeren = de hond niet aanraken (ook niet wegduwen), niet naar hem kijken en niets tegen hem zeggen (ook geen “nee”, “foei” of “laag”). 

Terwijl je stap 1 met het gezin en de hond oefent, moet je ervoor zorgen dat de hond in andere situaties niet tegen mensen op KAN springen. Hoe? Als er bezoek komt, doe je hem in een ren, bench of andere kamer. Buiten lijn je de hond op tijd aan als er mensen aankomen. GEEN RISICO NEMEN. De gewoonte van het opspringen moet doorbroken worden en dat kan niet als de hond steeds in een situatie komt waarin hij toch kan gaan opspringen.  

Stap 2 (de hond leren dat hij moet gaan zitten om aandacht te krijgen of begroet te worden):

Door de hond EERST te leren wat hij WEL moet doen bij een begroeting of om aandacht te krijgen, is het veel gemakkelijker hem DAARNA te leren dat hij NIET mag opspringen. 

Dus leren we de hond om te gaan zitten zonder je aan te raken bij een begroeting of om aandacht te krijgen. 

We oefenen deze 2de stap eerst nog steeds alleen met het gezin. Ook hier dienen jullie samen te werken en allemaal consequent te zijn. Anders werkt het niet! 

Iedere keer als je dénkt dat hij misschien kan gaan opspringen (maar hij heeft het nog niet gedaan!), zeg je “zit!”.  Zeg maar één keer “zit”, hij moet het in 1 keer goed doen.

• Als de hond gaat zitten, wordt hij vriendelijk aangekeken en toegesproken (goed zo!) en eventueel ook al geaaid.
• Als hij niet gaat zitten, negeer hem compleet (= wegkijken, zwijgen en afblijven van hem, ga je ding doen zoals jas uit, boodschappen wegzetten,… dus niet “zit” blijven vragen!!!). 
• Als hij opspringt, draai je je direct weer een kwartdraai om en kijk je van hem weg (stap 1).

LET OP: De timing van je commando “Zit!” is super belangrijk! Je moet het geven vóórdat de hond opspringt.  

Deze manier van ‘communiceren’ met de hond is zeer duidelijk voor hem.  Als jullie heel consequent zijn hierin en bij het begroeten alleen maar tegen hem praat, naar hem kijkt en / of hem aait als hij zit, zal hij vrij snel leren om voor dit laatste te kiezen.

Na veel herhalingen zal je het commando “zit” niet meer hoeven te geven, de hond zal uit zichzelf gaan zitten als hij je wil begroeten of aandacht wil. Hij heeft geleerd dat dit het enige gedrag is wat hem nog iets oplevert.  

Stap 3 (de hond leren om ook bij andere mensen te gaan zitten om aandacht te krijgen of begroet te worden):

Nu de hond doorheeft dat in hij in het gezin alleen nog maar aandacht krijgt of begroet wordt als hij zit, wordt het tijd om de training te gaan uitbreiden. Doe dit pas als de hond bij het gezin inmiddels niet meer springt en bovendien altijd uit zichzelf gaat zitten. 

Vraag bezoek of ze willen helpen bij je training. In eerste instantie begin je pas met oefenen als het bezoek al even in huis is. In het begin, als ze binnenkomen, zorg je dat je hond er nog niet bijkan. Zet hem in een ren, bench, andere ruimte of buiten. Als het bezoek een tijdje bij je in huis is en de hond is rustig geworden, kun je de hond bij het bezoek laten. Het bezoek moet de hond in het begin negeren! 

Als de hond naar je bezoekers gaat, geef je hem het commando “zit!” voordat hij op kan springen.

• Als de hond gaat zitten, dan mogen ze naar hem kijken, er tegen praten (“goed zo, jongen”) en / of een aai geven als beloning. 
• Als hij niet gaat zitten, moeten ze hem compleet negeren.
• Als hij toch zou opspringen of tegen hen aanduwt moeten ze een kwartdraai maken en wegkijken.

Ook bij deze stap SUPER consequent zijn, anders zal je hond gewoon niet begrijpen wat je van hem wil.  

Puntjes op de i. 

Na deze 3 stappen te hebben doorlopen, weet je hond wat hij moet doen om mensen te begroeten of aandacht te krijgen. Zitten! 

Als hij zover is, zal hij 8 van de 10 keer uit zichzelf gaan zitten. Uiteraard willen we hem leren om ALTIJD te gaan zitten en dat hij NOOIT mag opspringen. Nu hij een alternatief heeft, zal hij dit makkelijk kunnen leren. 

Zo zet je de puntjes op de i in het gezin:   OEPS!

Ook hier oefenen we eerst weer alleen in het gezin, pas daarna met andere mensen. 

Zeg “OEPS!” op het moment dat hij opspringt of duwt en je geeft hem vervolgens onmiddellijk een “time out”. Dat doe je door hem gedurende 2 minuten af te zonderen van het hele gezin. Je kunt dit doen door de hond direct buiten te zetten of ergens in de kamer aan de lijn vast te maken zodat hij niet meer bij je in de buurt kan komen. Hij wilde begroet worden of aandacht krijgen, en nu bereikt hij het tegenovergestelde….

Om je hond dit te laten snappen moet je goed letten op de volgende dingen:

• De timing van je waarschuwingssignaal “OEPS!” moet op het juiste moment gegeven worden => precies op het moment dat hij opspringt / duwt (niet ervoor en niet erna: anders zal je hond de link niet leggen en geen verband leggen tussen de “OEPS” en het opspringen / duwen.)
• Het is van groot belang dat je hem rustig en zonder echt boos te worden afzondert. Terwijl je dat doet, zeg je niets tegen de hond.
• De “time out” mag niet langer zijn dan 2 minuten. Anders zal hij nadien niet meer weten waarom hij de “time out” kreeg.
• Na de “time out” moet de hond weer een kans krijgen om het goed te doen. Als je nu weer denkt dat hij gaat springen, geef je het commando “zit” en geef hem aandacht als hij dat opvolgt.

‘Duidelijkheid’ en ‘consequent zijn’ zijn ook hier dus weer de gouden regels.  Iedereen van het gezin moet deze procedure toepassen en consequent altijd en “time out” geven indien hij opspringt of duwt. 

Als jullie hier consequent in zijn, zal je gaan merken dat de hond ook de laatste 2 van de 10 keer zal kiezen om te gaan zitten (en daarvoor aandacht zal krijgen) in plaats van op te springen (en daarvoor een “time out” te krijgen).

Hij zal na een tijdje niet meer ‘willen’ opspringen en altijd gaan zitten als hij jullie wil begroeten.  

Zo zet je de puntjes op de i bij andere mensen:   OEPS!

Nu zul je weer wat hulp nodig hebben van vrienden, familie, buren…

Vraag bijv. iemand om aan te bellen / langs te komen.  In plaats van dat de hond apart moet blijven (wat hij tot nu nog steeds moest in het begin!), mag hij in de kamer blijven.

Hij heeft een halsband om met daaraan een lijn van 1 meter lang, zonder lussen of handvaten. De lijn hoef je niet vast te houden maar sleept gewoon met de hond mee.

Zodra je de deur opent om de bezoeker binnen te laten, moet je héél alert zijn.

• Als de hond doet wat hij moet doen (zitten): BINGO! Hij krijgt aandacht (in begin niet te enthousiast).
• Als hij toch zou opspringen, zeg je onmiddellijk “OEPS!” en het bezoek gaat vervolgens onmiddellijk weg en trekt de deur achter zich dicht. Negeer de hond allemaal 2 minuten. Je kunt er ook voor kiezen om de hond met behulp van de sleeplijn af te zonderen en een “time out” te geven.

Doe vervolgens de oefening opnieuw vanaf het begin. Het mag maximaal 3 herhalingen kosten opdat de hond niet meer opspringt / duwt maar gaat zitten.   Als het niet gelukt is na 3 keer proberen: doe een stap terug in het leerproces en oefen nog verder binnen het gezin.

Extra bonustips:

Het binnenkomen van mensen is vaak een erg lastig moment voor de hond.

• Indien je met minstens 2 personen thuis bent, kan onderstaande tip je hier nog mee helpen. De persoon die thuiskomt (en besprongen gaat worden), negeert de hond volledig, gaat rechtstreeks naar de andere persoon en neemt de andere persoon stevig in zijn armen (zeker handig voor kinderen). Vertel tegen elkaar over jullie dag, terwijl jullie elkaar goed omarmen. Negeer de hond volledig. Als de hond stopt met opspringen, je niet meer aanraakt (30 cm tussen de hond en jezelf) en rustig is geworden, zeg je “goed zo!”, kijk je naar hem en mag je hem belonen. Indien hij opnieuw gaat omspringen, onmiddellijk het contact met hem volledig verbreken en hem weer 100% negeren door elkaar vast te nemen. (Als je ondertussen ‘uitverteld’ bent, begin je maar de soorten fruit op te noemen. Desnoods ook nog alle groenten… tot hij kalm is).  Als hij weer rustig is, zijn poten op de grond heeft en je niet aanraakt gedurende minstens 5 à 10 seconden => opnieuw “goed zo!” zeggen, naar hem kijken en je bukken om hem aandacht te geven of te spelen….  Deze laatste stap niet vergeten!!!!! Laat je hond weten welk gedrag wél aandacht oplevert!!!!
• Als er niemand thuis is of als alternatief voor de tip hierboven. Kom thuis en negeer de hond volledig. Ga direct iets compleet anders doen, maar wel iets ‘actiefs’. Kom binnen, doe je jas uit en neem direct de stofzuiger en ga aan de slag, bijvoorbeeld.

  

Tot slot, blijf scherp!

Af en toe zal het nodig zijn om het commando “zit” nog eens aan de hond te geven voor je hem begroet. Anders bestaat de kans dat hij weer zal gaan opspringen.  

Reageer!

Ga jij het stappenplan gebruiken? Laat even een reactie achter. 

Wil je me laten weten wat je ervan vindt?

Durf jij de uitdaging aan? 

Volg het stappenplan nauwkeurig en je hond zal niet meer opspringen.

Bovendien is er een extra prijs te verdienen!! Als je mij verslag doet van je training en de vorderingen in je stappenplan en een mooi voor en na filmpje maakt, maak je kans op een gratis privéles. 

Doe jij mee? Stuur een email naar sandra@caniconnect.nl met als titel “ik doe mee met de opspringen– uitdaging” en stuur direct je voor-filmpje naar me op.