Zit, zit en nog eens zit!!!

Steeds weer tijdens een eerste les gebeurt er het volgende: mensen komen binnen, gaan zitten en zeggen tegen de hond dat hij moet gaan zitten. En wat denken jullie? Doet hij dat? Je raad het al, meestal niet. En ze zeggen het nog een keer, en nog een keer en nog een keer. Je hoeft je niet te schamen als je jezelf hierin herkent hoor ;-) het gebeurt echt heel veel. En niet alleen tijdens mijn eerste lessen. Ik ben ervan overtuigd dat er veel honden zijn die denken dat ze "zit!" heten ;-). 

Eerst aanleren, dan gebruiken.

Waarom lukt het toch niet in deze situatie om je hond te laten zitten? Het antwoord is eigenlijk heel simpel. Omdat hij het nog niet heeft geleerd in deze situatie. Als je leert autorijden ga je ook niet de 2^e les de snelweg op om het in en uitvoegen te oefenen toch?! Dat is wel wat je van je hond verwacht in deze situatie. Er is veel afleiding, een nieuwe omgeving en dan iets van hem vragen waarvan hij de betekenis nog maar net (of nog helemaal niet) heeft geleerd. 

Dit geld trouwens niet alleen voor het zit-commando. Ik denk dat we in het algemeen veel te snel allerlei dingen aan de hond vragen waarvan hij nog niet geleerd heeft wat het betekent. En dan zijn we ook nog verbaasd of geïrriteerd of gefrustreerd als hij het niet doet. Iets nieuws leren doe je het gemakkelijkst (en je hond ook) in een bekende en veilige omgeving zonder al te veel afleiding. En pas als het daar goed gaat, ga je het in andere situaties leren.

Onnodige commando’s

Even terug naar het zit-commando. Behalve dat we de hond vaak te snel in te moeilijke situaties vragen om te gaan zitten, denk ik ook dat we een hond snel te vaak vragen om te gaan zitten in situaties waarin het helemaal niet nodig is.

Bijvoorbeeld bij de voordeur. Heel veel mensen gebruiken het zit-commando daar om rustig naar buiten te kunnen gaan. Volgens mij is dit niet nodig. Je hond hoeft helemaal niet te zitten. Wat wel belangrijk is, is dat hij rustig is en met jou bezig is zodat hij je niet door de deur heen de straat op sleurt. Maar daarvoor hoeft hij niet te zitten. Sterker nog, als je de hond een zit-commando geeft (en ik ga er dan nu even vanuit dat hij dat dan ook doet) kun je veel moeilijker beoordelen of hij écht rustig is. Hij zit omdat je hem hebt gezegd dat hij dat moet, niet omdat hij rustig is...

Zit om rustig te worden?

Mensen vragen hun hond ook heel vaak om te gaan zitten als ze willen dat hij rustig wordt. Of als hij heel erg aan de lijn trekt, zie ik het ook nog al eens dat mensen hun hond dan vragen om te gaan zitten. Hier heb ik een andere bezwaar tegen het zit-commando op dit moment. Als je je hond vraagt om te gaan zitten geef je hem aandacht. Als hij druk is en je vraagt "zit" krijgt hij dus aandacht en een beloning voor zijn drukke gedrag. Ditzelfde geldt ook voor het trekken aan de lijn. Je hond trekt erg aan de lijn en je vraagt “zit”. De hond leert: als ik erg trek aan de lijn krijg ik aandacht (in de vorm van een zit-commando). Je beloont en versterkt dus precies het verkeerde gedrag.

Oversteken

Nog een situatie waarin heel veel honden moeten zitten. En herken je dan de situatie dat je bij  het zebrapad staat en jij bent druk bezig met je hond om hem te laten zitten en er stopt een automobilist heel netjes om je over te laten steken….zoooo irritant J.  

Wanneer dan wel??

Waarom leer je je hond eigenlijk om te gaan zitten? Wat is eigenlijk het doel? Ik denk dat je het duidelijk voor hem maakt wat hij moet doen en dat hij op die plek moet blijven. Voor zijn eigen veiligheid of die van anderen. (Ik leer alle honden overigens dat “zit” betekent gaan zitten en blijven totdat ik zeg dat je wat anders mag gaan doen.) Een goed aangeleerd zit-commando kan heel nuttig zijn. Op afstand bijvoorbeeld, als je hond los loopt en er komt een fiets voorbij. Een zit-commando geeft duidelijkheid en veiligheid aan de hond en voorkomt dat hij ongelukken veroorzaakt. Bovendien is het voor de fietser erg prettig om te zien dat jij je hond onder controle hebt. Een goed aangeleerd zit-commando is een manier om controle over het gedrag van je hond te krijgen. En zo moet je het ook gebruiken denk ik. Eerst goed aanleren. Dan bewust gebruiken in situaties waarin het echt nodig is.  

Hoe bewuster je omgaat met alles wat je tegen de hond zegt, hoe beter hij er op zal reageren. 

Fikkie is bang voor vuurwerk en harde geluiden

In de vorige Blog heb ik uitgelegd dat je door middel van een goede training de emotionele staten van je hond kunt veranderen. Deze keer wil ik je uitleggen hoe dat werkt en aan de hand van een voorbeeld een vóór en ná trainingssituatie laten zien.

Fikkie is bang voor vuurwerk en voor harde geluiden

De laatste tijd ook voor onweer, harde regen en harde wind. Fikkie schrikt niet alleen, hij begint te trillen, erg te hijgen, hij gaat door het huis heen en weer lopen en is heel erg onrustig. Zijn pupillen zijn heel groot en zijn ogen schieten alle kanten op. Arme Fikkie!

Hij is overduidelijk heel erg bang en wordt er enorm gestrest van. Uiteindelijk kruipt hij onder de bank en ligt daar helemaal verstijfd te trillen als een rietje. Het duurt wel een dag voordat Fikkie weel helemaal de oude is.

Fikkie en zijn emotionele staten

Fikkie is overduidelijk in de rode emotionele staat. Hij is zeer gestrest omdat hij maar geen oplossing vind voor zijn probleem. Als ik een schema zou maken van zijn tolerantie ten opzichte van geluiden en specifiek vuurwerk dan zou dat er zo uit kunnen zien. Hoe zien zijn emotionele zones er nu uit?

Fikkie en zijn angst voor geluiden vóór de training. In de groene emotionele staat is hij ontspannen, open, kan hij leren, eten en spelen. In de blauwe emotionele staat is hij alert en vertoont conflictsignalen. In de rode emotionele staat gaat hij trillen, probeert te vluchten, hijgt heel erg.

Bovenstaand schema stelt het gedrag en de bijbehorende emotionele staten voor  van Fikkie zoals hij vóór de training is. Dit schema zal per hond anders zijn, De verdeling van de kleuren schuift op per hond. Dat is ook de reden waarom je de praktische vuurwerktraining nooit in een groep moet doen. Bovendien kan het schema in de tijd veranderen. Afhankelijk van het karakter van de hond en wat hij meemaakt, zal het schema in de loop van de tijd er anders uitzien. Vaak zie je bij angstgerelateerde klachten dat e steeds erger worden. De groen-blauwe grens en de blauw-rode grens schuiven dan op naar beneden. 

Na een goede training zou het schema van dezelfde hond er als volgt uit kunnen zien:

Fikkie en zijn angst voor geluiden ná een bepaalde periode training. Zoals je kunt zien is zijn groene, relaxte emotionele staat een stuk groter geworden. Praktisch betekent dit dat Fikkie van veel geluiden niet eens meer schrikt. Soms tilt hij even zijn kop op, maar slaapt dan weer verder. Tijdens de harde knallen van het vuurwerk is hij wel alert maar hij heeft misschien geleerd om een plek op te zoeken die veilig is en daardoor blijft de angst nu veel beter onder controle. 

Nog een keer naast elkaar: 

Voor Na

Heeft jouw hond vuurwerkangst?

Doe er NU wat aan en doe mee met de speciale vuurwerktraining van Cani-Connect!