Misschien wel de meest gemaakte fout in het opvoeden en trainen van je hond...

Stel je eens voor: je bent in een vreemd land  waar je de taal niet spreekt en ook niet verstaat. 

Iemand vraagt iets aan je... je verstaat hem niet, je doet je best, je luistert en je hoort wel dat hij iets zegt en je ziet ook dat hij het tegen jou heeft en dat hij iets van je wil... maar wat? 

Geen idee.

De persoon herhaalt zijn vraag...

Je kijkt hem vragend aan. Haalt je schouders op.

Hij herhaalt de vraag nog eens, nu wat luider en hij komt dichter bij je staan.

Je hoort het hem nog eens zeggen, je doet je best er iets van te begrijpen maar weet echt niet wat hij bedoelt.Je wil hem zeggen dat je hem niet verstaat en wil weglopen.  

Hij pakt je hoofd vast en kijkt je diep in je ogen terwijl hij zijn vraagt nog een keer stelt, bijna schreeuwend nu.

Je doet een stapje achteruit, kijkt weg van de persoon, je weet niet wat hij wil, maar nu komt hij bedreigend over, je voelt je niet veilig en wil weg.

Plots pakt hij je hardhandig bij je arm en sleurt je naar een stoel. Hij wil je in de stoel duwen. Je voelt je helemaal niet prettig bij deze persoon en stribbelt hevig tegen. De persoon is sterk en hij krijgt het uiteindelijk toch voor elkaar om je in de stoel te zetten. Nu laat hij je in ieder geval los. Je springt direct op en wil wegrennen. De persoon begint te schreeuwen, grijpt je weer vast en zet je terug in de stoel.

Misschien denk je nu, ja maar wie doet dat nou? Maar het is wel wat we af en toe met onze honden doen. We vragen ze iets waarvan we aannemen dat ze wel begrijpen wat we bedoelen. Luisteren ze niet? Dan gaan we harder praten en schreeuwen en proberen dan af te dwingen wat we van de hond willen. ‘Zo, nu luistert hij! Nu zal hij het wel geleerd hebben!‘

Wat denk jij? Wat zou jij hebben geleerd? Wat vind je van die persoon die je met alle geweld in de stoel wilde hebben? Sympathiek persoon? Worden jullie snel vrienden? Vertrouw je hem?

Miscommunicatie! Wat wil jij zeggen, duidelijk maken en wat ‘verstaat’ je hond?!

Jij wil iets van je hond, je wil bijvoorbeeld dat hij bij je komt of gaat zitten. Maar wat ‘verstaat’je hond?

Je hond spreekt geen nederlands!

Besef je heel goed dat je hond niet ‘zomaar’ je commando’s kan begrijpen en naar je luistert. Hij begrijpt je simpelweg niet. Hij spreekt geen Nederlands maar een andere taal en voor hem is “kom hier!” en soort “woeff!” En “los” een soort “waf”.

“Wat sta je nou naar me te blaffen?” Zal hij zich misschien afvragen.

Net als bij de persoon in het voorbeeld met de stoel, is het ook bij de omgang met onze hond van veel groter belang wat we doen, de acties die we uitvoeren en hoe, dan wat we zeggen. 

Ik kan mijn hond 10 keer vragen om te gaan zitten of bij me te komen. Maar als ik hem ondertussen met mijn acties bang maak of bedreigend op hem overkom, dan zal hij nooit met plezier naar me gaan luisteren. Omdat hij zal reageren op mijn acties. Die acties zijn bedreigend en hij zal dan bij me weg willen lopen of in ieder geval het contact met me willen vermijden. Hij zal minder of helemaal niet open staan voor wat ik hem wil leren.

Honden zijn altijd eerlijk, durf jij in de spiegel te kijken? 

Maar ook als we niet tegen de hond gaan schreeuwen (wat we hoop ik helemaal of niet veel doen) of hem hardhandig willen dwingen om te luisteren, loert er miscommunicatie. 

We zijn snel geneigd ervan uit te gaan dat de hond heeft geleerd wat wij hem willen leren. Maar is dat ook altijd zo?

Eigenlijk is het heel gemakkelijk om hier achter te komen. Misschien is het minder gemakkelijk om het te accepteren en er open voor te staan. Je hond is namelijk altijd eerlijk. Hij reageert op wat hij ziet en op wat je naar hem, vaak non-verbaal, communiceert. Misschien onbewust en misschien niet wat je wilde communiceren maar hij kan geen toneel spelen of je voor de gek houden, NEE echt niet!

Als je de hond een commando geeft ‘af’ en hij gaat zitten bijvoorbeeld. Dan zou je kunnen zeggen, 'hij is ongehoorzaam, hij weet heus wel wat ‘af’betekent. Als ik het nog eens zeg namelijk, gaat hij meestal wel liggen! Zie je wel, dus hij weet het wel.' Herkenbaar?

OF ... heeft hij misschien geleerd (heb jij hem onbewust geleerd) dat een eerste commando ‘af’ voor hem betekent ga zitten en zeg je dan nog een keer iets, misschien op iets luidere en lagere toon, “O dan moet het toch dat andere zijn....”

Wat zou er gebeuren als je 2 keer ‘zit’ zegt op dezelfde soort toon. Het geeft niet hoor, maar besef je hierdoor wel dat wat je denkt dat je de hond hebt geleerd, niet altijd is wat hij ook echt heeft geleerd.

Ander voorbeeld: veel honden weten dat ze niet op de bank mogen...(waarbij ik niet zeg dat honden nooit op de bank zouden mogen, maar in veel huishoudens geldt deze regel). Die honden weten dat echt, want als het baasje de kamer in komt, springen ze snel van de bank af en gaan in de mand liggen...ze weten dus echt wel dat ze niet op de bank mogen. Toch?

OF... zou de hond misschien geleerd hebben dat hij WEL op de bank mag als er niemand in de kamer is en dat hij NIET op de bank mag als er iemand in de kamer is. Ik zou het denken. Als hij wist dat hij NOOIT op de bank mocht, zou hij er namelijk simpelweg ook nooit opgaan J. Dat bedoel ik dus met je hond is altijd eerlijk.

Dus: besef je wat je je hond leert. Kijk naar hem en sta open om van hem te leren wat je hem eigenlijk hebt geleerd. Durf jij in de spiegel te kijken? En dan misschien pas de volgende stap...wat wilde je hem EIGENLIJK leren?