Ben jij altijd beschikbaar voor je hond?

Ik was laatst bij Bram en zijn baasjes. Het was onze derde afspraak. Wat een transformatie hebben Bram en zijn baasjes doorgemaakt sinds onze eerste afspraak een paar maanden geleden! 

Bij de  ‘oude’ Bam kon ik als bezoek niet rustig op de bank zitten. De ‘oude’ Bram sprong tegen mij op en in mijn nek. (Volgens de baasjes was hij normaal ook wel een beetje onrustig als er bezoek was maar nu maakte hij het wel heel bont. Daar heb ik wel vaker last van trouwens  ;-)) De baasjes konden niet rustig tv kijken of eten of een telefoongesprek voeren van langer dan 2 minuten. Bram klierde, liep voor hun voeten, blafte, sprong op, piepte en liep de hele dag achter ze aan in huis. Het baasje hoefde maar een teen te bewegen of Bram sprong overeind.

De ‘nieuwe’ Bram echter...Nou ja, zie zelf maar op de foto. Bijna saai J. Hij is de relaxtheid zelve, is het grootste deel van de dag rustig, loopt veel minder achter de baasjes aan en wacht geduldig terwijl wij kunnen overleggen. O ja, en Bram is ook nog veel gehoorzamer buiten en valt niet meer uit naar andere honden.

Aandacht is fijn maar kun je ook teveel aandacht geven?

Wat was er met Bram aan de hand en wat is er met Bram gebeurd?

Bram kreeg, net als veel honden, heel veel aandacht. Met die aandacht op zich is ook niets mis. Alleen kreeg Bram bijna al deze aandacht op voor hem niet zo handige momenten.

Besef jij je, dat als je je hond op bepaalde momenten veel aandacht geeft, dat hij dan ook veel, nog meer, aandacht gaat verwachten? Dat hij zowiezo iets gaat verwachten? En dat hij daar misschien onrustig van kan worden? Dat hij niet meer weet wanneer hij dan kan rusten en écht even “uit” kan.

Stel: Je puppy komt in huis. Je moet hem leren wat wel en niet mag. Hij bijt en knabbelet aan hoekjes van plinten en aan de franjes van je vloerkleed. Je moet goed op hem letten en hem steeds afleiden met speelgoed en kluifjes. De pup komt bij je zitten en natuurlijk krijgt hij een aai. Hij loopt met je mee van de kamer naar de keuken of naar de wc, best gezellig en je praat even tegen hem. Dan komt hij met zijn speeltje naar je toe en speel je even met hem. En tussendoor als hij onrustig is, ga je even een stukje met hem wandelen of in de tuin spelen zodat hij daarna weer rustig kan slapen. O ja, en natuurlijk moet hij ook nog regelmatig naar buiten om een plasje te doen.

Herkenbaar?  

Het gevaar dat hierin schuilt

Ik ken honden, zoals ook Bram, die, als je op de hierboven beschreven manier met ze omgaat, er last van krijgen. En jij als baasje krijgt er uiteindelijk ook last van. Waarom?

Simpel gezegd omdat je de hond steeds activeert op het verkeerde moment. Hij krijgt bij alert en onrustig gedrag (bij je komen zitten, aandacht vragen, achter je aan lopen, met je willen spelen, onrustig zijn) vaak een reactie van jou als baasje (je aait hem, praat tegen hem, speelt met hem, gaat met hem wandelen).

De hond wordt steeds versterkt in dit soort gedragingen en weet op den duur niet beter of dit is wat je van hem verwacht. Hij gaat steeds meer en vaker bij je zitten en loopt de hele dag achter je aan als een soort schaduw. Hij is overdreven alert bij iedere beweging die je maakt (wie weet wordt er van hem ook wel weer iets verwacht...).

Je in de hond verplaatsend is het dan natuurlijk erg verwarrend als je bijvoorbeeld even rustig tv wil kijken of met je bezoek wil praten.

“Hey, wat gedraagt mijn baasje zich raar...Hij kijkt helemaal niet naar me...”

“Ik zal eens proberen of hij normaal gaat doen als ik mijn koppie op zijn schoot leg...”

“Nog niet... geen reactie...”

”Heel vreemd”

“En wat nou als ik hem roep: ....Waf!... “

“Fikkie! Ga nou eens even weg, ik wil even met het bezoek praten!”  reageert het baasje eindelijk.

(Voor je hond: “Fikkie, waf waf waf waf woef, waf waf waf waf waf waáf woefwoef!” )

“ah, gelukkig, zo ken ik m weer”

....

En zo werd Bram de ‘oude’ Bram.

Van onbewust naar bewust

Wat hebben de baasjes van Bram veranderd? Hoe werd Bram de ‘nieuwe’ Bram?

Door bewust andere momenten te kiezen om hem te geven wat hij wil.

Geef je hond die aai als hij rustig op zijn kussen gaat liggen. Ga met je hond spelen of wandelen als hij al een tijdje rustig ergens op een botje ligt te kauwen.

Geef hem bewuster aandacht in plaats van zo even tussendoor. En las tussen die momenten van interactie ook bewust momenten in van rust en geen aandacht geven.

Zo leert je hond dat leuke dingen vooral gebeuren als hij rustig is en dat jij als baasje niet de hele dag beschikbaar bent voor hem. Beetje ‘playing hard te get’ zeg maar ;-)

En voor je hond misschien nog wel het prettigste...tussendoor is het ineens duidelijk voor hem dat er even niets van hem wordt verwacht. Hij kan lekker even ‘uit’ en in de relaxstand.

Wat het je nog meer oplevert...

Behalve een veel rustigere hond in huis zijn er meer voordelen van deze manier van aandacht en interacties verdelen. 

Je zult merken dat de tijd die je aan je hond besteedt meer quality time wordt. Je hond zal ook ervaren dat je er échter/ méér/ intenser voor hem bent op die momenten. Hij zal daardoor ook meer aandacht voor jou hebben. 

Dit werkt ook door in andere situaties dan thuis. Bijvoorbeeld tijdens de wandeling. Als baasje ben je namelijk ineens leuker geworden en ook wat ‘exclusiever’. Dat zorgt ervoor dat je voor je hond veel interessanter wordt, hij beter op je zal letten en beter zal gehoorzamen.